70 lecie ZBRODNI KATYŃSKIEJ
Na podstawie tajnej decyzji Biura Politycznego Komitetu Centralnego Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii (bolszewików) z 5 marca 1940 r., zgładzono strzałem w tył głowy około 15 tysięcy jeńców przetrzymywanych wcześniej w obozach specjalnych NKWD w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku oraz 7 tysięcy osób osadzonych w więzieniach zachodnich obwodów republik Ukraińskiej i Białoruskiej, tj. terenach wschodnich Polski, włączonych w 1939 r. do Związku Sowieckiego.
Ofiarami byli głównie znaczący obywatele państwa polskiego:
oficerowie Wojska Polskiego i policji, urzędnicy administracji
państwowej oraz przedstawiciele intelektualnych i kulturalnych elit
Polski. Zginęli zakopani bezimiennie w masowych dołach cmentarnych - co
najmniej w pięciu miejscach na terenie Związku Sowieckiego. Jeńcy z
trzech obozów specjalnych NKWD transportowani byli pociągami w
kwietniu-maju 1940 r. do miejsc egzekucji: Katynia (obóz w Kozielsku),
Kalinina (obóz w Ostaszkowie), Charkowa (obóz w Starobielsku). Zabici w
Kalininie (obecnie Twer) zakopani zostali w Miednoje. Pozostali,
przetrzymywani w więzieniach i tam mordowani, grzebani byli w
nieustalonych dotąd miejscach
Sprawa katyńska" była przez cały okres ZSRR jedną z najściślej
strzeżonych tajemnic Kremla.
